Waarom heb je voor juwelen gekozen?

Ik ben van kindsbeen af een creatieveling. Ik tekende en schilderde heel graag en kon me daar echt in verliezen. Het waren de hoogtepunten in mijn dag als ik creatief bezig was. Ik wou dus altijd al in die richting ‘iets’ gaan doen.

Toen ik zestien was las ik in een tijdschrift een artikel over juwelenontwerp, en toen had ik het ‘iets’ gevonden. Ik herinnerde me dat ik ook als kind vaak armbandjes droeg en alle marktkraampjes afliep om naar ringen en juwelen te kijken. Ik maakte zelfs toen al met kralen en andere materialen mijn eigen creaties.

Op latere leeftijd bleek dat voor architectuur mijn wiskundig talent niet voldeed, en mode toch ook niet echt mijn ding was, was de match snel gemaakt. Vooral het idee van in je eigen atelier, je eigen cocon, die fijne precieze juweeltjes te maken sprak me aan.

 

Waar heb je je opleiding gevolgd?

Ik ben gestart aan Sint Lucas in Antwerpen. Tijdens die opleiding lag de focus vooral op het ontwerpen, het creatief zijn en ideeën vorm geven.

Omdat ik daar te weinig technisch onderlegd werd, besloot ik naar Nederland te trekken. De vakschool in Schoonhoven was de volgende stap. En technisch gezien ben ik daar zelfs een grote stap vooruit gegaan. Ik leerde er niet alleen goud- en zilversmeden maar ook technieken zoals graveren, uurwerktechnieken, 3D tekenen… Ik maakte er ook kennis met edelsteenkunde. Tijdens deze gevarieerde opleiding kwam zowat elk aspect van het goud en zilver smeden aan bod, wat ik een leuke verrijking vond.

Daarna, terug in België, ben ik een opleiding begonnen bij Syntra West. Ik begon dus voor de derde keer helemaal opnieuw met het aanleren van de basistechnieken van het goudsmeden, hoewel ik die natuurlijk al een beetje onder de knie had. Toch vond ik het een goede ervaring om preciezer te leren werken en andere technische oefeningen te doen. Na vier jaar opleiding tot goudsmid/juwelenontwerpster heb ik nog een extra jaar besteed aan het aanleren van verloren was technieken, op technisch vlak een heel andere manier van werken dan met metaal.

Sindsdien blijf ik me bijscholen. Recentelijk volgde ik nog een cursus bij Elise Deval om de techniek van Nunome Zougan aan te leren, een zeer traditionele en ambachtelijke Japanse techniek waarbij bladgoud wordt ingelegd in metaal.

Al deze opleidingen vertrokken vanuit een ander standpunt, hetzij design, ambachtelijk of traditioneel technisch. Ik ben dus geschoold in een brede waaier van technieken. Dit geeft me als goudsmid een goede basis. Daardoor kan ik bij Nunome Zougan, zilversmeden, graveren,… het metaal waarmee ik werk goed inschatten. De kristalstructuur van metaal verandert als het warm wordt en dat is belangrijk om in het achterhoofd te houden zodat je kan inschatten hoe het zal reageren.

 

Is juwelen ontwerpen een kunst of een ambacht?

Voor mij is het in de eerste plaats een ambacht. Je bent niets met die ideeën in je hoofd als je die niet kan omzetten naar realiteit. Ik vind het dus belangrijk een goede technische basis te hebben. Wel probeer ik soms het technische aspect van ontwerpen los te laten om iets vanuit een ander standpunt te gaan bekijken en bijvoorbeeld oplossingsgericht te gaan ontwerpen.

Dit betekent niet dat ik vormgeving niet belangrijk vind, dat is wel juist wel zo. Ik probeer altijd met hedendaagse vormen te werken en af te stappen van traditionele stukken van bijvoorbeeld vijftig jaar geleden. Voor mij geen traditionele hangertjes of slotjes maar liever leuke en moderne creaties.

Maar uiteindelijk blijft juwelen ontwerpen en maken een vak, iets dat je moet kunnen. Ik ben dan ook blij en trots dat ik dit kan doen.

 

Waar haal je je inspiratie?

Door mijn ogen open te houden en rond me heen te kijken, vind ik inspiratie overal. De natuur maar onder andere ook architectuur. Alles wat ooit ontworpen is en dat een bepaalde vorm heeft die mij aanspreekt, zou ik durven integreren in mijn juwelen. Even goed kan de natuur mij inspireren, ik denk bijvoorbeeld aan zandbanken en de lijnen die daarin gevormd worden. Inspiratie vind ik dus eigenlijk echt overal.

 

Volg je een vast proces bij het ontwerpen van een juweel?

Soms wel, soms niet. Het is zeker niet zo dat ik vooraf mijn juwelen in detail uit ga tekenen. Ik start met een foto in mijn hoofd en een kleine ruwe schets, dat is voor mij al voldoende. Ervaring heeft me wel geleerd een kleine technische fiche aan te maken met daarop afmetingen en diktes van materialen en dergelijke. Dat maakt het makkelijker om een juweel achteraf opnieuw te maken.

En dan begin ik er gewoon aan. Tijdens het maken evalueer ik regelmatig het stuk waar ik mee bezig ben. Kloppen de verhoudingen? Is het niet te lang? Niet te groot? In zo’n momenten neem ik dan beslissingen over de vormgeving.

Juwelen worden gedragen, dus ik vind de relatie met het lichaam heel belangrijk, zeker als ik voor iemand specifiek ontwerp. Rekening houdend met de handen, de hals, het lichaam, moet je ook beslissingen durven maken. Ontwerp ik voor iemand met grote handen? Heeft mijn klant een dikke botdensiteit of net fijne vingers? Vrouwen met een boezem hebben bijvoorbeeld een beter figuur om een ketting of broche te presenteren dan iemand die klein en fijn is. Ik vind dan ook dat je die fysieke kenmerken moet gebruiken. Dat betekent soms dat ik dan op het laatste moment nog beslis iets in te korten of smaller te maken.

Als een juweel dan af is, ga ik nadenken over varianten. Kan ik van hangende oorbellen knopjes maken? Leent het ontwerp zich er toe er een ring mee te maken? Kan ik een hangertje in een schakelketting verwerken? Op het einde begint het bedenken van variaties.

 

Waaraan kunnen we je werk herkennen?

Ik speel heel graag met het contrast tussen mat en glanzend. Samen met vloeiende lijnen en een pure vorm creeër ik een verfijnd, strak en vooral draagbaar en modern juweel. Organische of bombastische stukken zijn niet echt aan mij besteed.

 

Met welke materialen werk je het liefst?

Ik werk het liefst met edelmetalen, dus met goud, zilver, platina en eventueel ook witgoud. Daarnaast werk ik ook heel graag met parels. Naar mijn mening past hun mooie subtiele glans bij elke leeftijd, van jong meisje tot oudere dame. Bovendien vind ik parels door hun mooie en zachte luister goed passen bij elke outfit. Het is misschien klassiek maar of je nu kiest voor een jeans en witte blouse, of een kleedje, gecombineerd met een parelketting staat dit iedereen.

Ook met edelstenen werk ik wel eens. Daarbij vind ik het wel belangrijk dat ze het ontwerp accentueren. Ik zal niet gauw een ontwerp aanpassen om er maar een edelsteen bij te kunnen zetten. Die staan in mijn creaties dus eerder ten dienste van het ontwerp.

 

Hoeveel tijd besteed je gemiddeld aan 1 creatie?

Als ik vanaf nul begin, dus met het ontwerpen en experimenteren meegerekend, kom ik toch snel aan een achttal uur per creatie, een ring bijvoorbeeld. Als je zelf alles uitzaagt, samenstelt, soldeert, het stuk naar de zetter stuurt, polijst en oppoetst, neemt dat wel wat tijd in beslag. Uiteraard gaat het sneller als ik het stuk al vaker heb gemaakt, of een techniek gebruik die ik zeer goed onder de knie heb. Ook de grootte van het juweel speelt een rol. Een halsketting met veel schakels neemt dagen, soms zelfs een week in beslag.

Bovendien is het creëren van een juweel niet altijd een even vloeiend proces. Soms ben ik niet tevreden en moet ik het werk even opzij leggen om het later terug op te pikken. Met een frisse blik zie ik dan vaak meteen wat er moet worden aangepast.

 

Wanneer beschouw je een creatie als geslaagd?

Ik start steeds met een idee in mijn hoofd, dus voor mij is een creatie geslaagd als ik dat idee kan vasthouden in mijn handen. Dat vind ik het leukste, als de creatie realiteit is geworden. Als ik het kan vasthouden en dragen. Natuurlijk moet het ook technisch goed zijn uitgevoerd maar ik beschouw een juweel niet als af, als dit niet zo is. Dan werk ik door totdat ik tevreden ben.

Ook een goed gevoel is als je een juweel hebt verkocht en je weet dat het zal worden gedragen door iemand waar het stuk bij past, dat het goed terecht is gekomen. Verkopen is niet mijn ultieme doel, voor mij gaat het vooral om het creatieproces, maar het geeft zeker ook voldoening.